Bir çocuğun doğması büyük zenginlik ve büyük mutluluktur.
Yeni doğanı bilimsel yaklaşımlarla, gerekli aşıları yaptırarak, gerekli bilimsel önlemleri alarak doğanın zararlı güçlerine karşı koruyunuz. Yeni doğana yapılacak aşıların bütün masraflarını devlet yüklenir.
Kendisine Türkçeye uygun ad veriniz.
Aşırıya kaçmadan aile içinde ziyafet veriniz ve eğleniniz.
Türklamda doğum yapan anne 1 sene boyunca işinden paralı izinlidir ve devlet işverenin giderini yüklenir.
Dil eşittir onur. Dilini terk etmek onursuzluktur, şerefsizliktir. Dil davası, uzun süren davadır. Atatürk, Türkçeyi, Arapçanın etkisinden, Farsçanın metkisinden kurtarırken, genelde bu durumu küçümseyen Türk aydını, kendi topraklarında halkının kullandığı sözcükleri tarayacağı yerde, kendi yeğen uluslarından alacağı sözcükler ile dilini zenginleştireceği yerde, bir Türkiye Cumhuriyeti Türkçesi yaratacağı yerde, batı dillerinden alıntılar yapmıştır; Türkçeyi aşağılamış ve Osmanlıca denen ara dile tutunmaya çalışmıştır. Giderek Türk dilinin, bilim dili olamayacağını iddia eden kof bilim adamları çıkmıştır. Hatta özgür ulusal...
Hayır, hayır, hayır! Asla değil. Türklam kafatasçılık, milliyetçilik yapmaz. Tam tersine Türklam uluslararası bir yaşam biçimidir. Her dil ve ırk ve dinden insanlar kardeşliği Türklam Yaşam Biçiminde bulacaktır. Ulusalcılığın ne zararı var? Kararınca ulusalcılık yararlıdır; insan kardeşliğini unutmazsa. Fransız aşırı ulusalcılığı iyi bilinir. Ulusalcılığın kötü tanınması Hitler yüzündendir. Yoksa insan nasıl ailesine düşkünse, çocuklarını severse, kendi ulusunu da sever. Bunda anormallik arayanlar kanımca başka bir konu ile karıştırıyorlar. Ulusunu seven insandan değil de ulusal sevgi nedeniyle başka ulusların yok edilmesinden söz ediyorlar...
Türkiye’de toplumsal huzur yok. Huzursuzluğun nedeni, kişilerin asgari müştereklerde anlaşamamalarının nedeni, yazara göre, çok basittir ve özetle laiklerin ve Müslümanların, birlikte nasıl mutlu olabileceklerine karar verememiş olmalarıdır. O kadar. Türklam bu kararı verdirebilirse, toplumsal huzuru sağlarsa, ne mutlu bizlere. Laikler, Müslümanlığı tam uygulamak isteyenler için, yobaz gibi, gerici gibi, bir takım etiketler takarlarken, Müslüman olanlar ise laikler için Müslüman değiller diyerek dinsizlikle ve inançsızlıkla, karalama yolunu seçmektedirler. Ne yakışıksız bir durum! Hepimiz biriz oysa...
